کد مطلب:107114 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:140

[صفحه 761]

(روزی دو قسم است: یكی آن كه در پی تو است و دیگری آن كه تو در پی آنی، پس كسی كه خواهان دنیاست مرگ او را می طلبد تا از دنیا ببردش، و كسی كه طالب آخرت است دنیا او را می طلبد تا وی از آن روزی خود را كامل ببرد). امام (ع) صفت طالب را برای روزی از آن رو استعاره آورده است كه روزی همچون كسی كه در پی صاحبش درآید ناگزیر به او می رسد. و از طلب دنیا به دلیل نتیجه ی مقدری كه در پی دارد، یعنی مرگ، برحذر داشته است به طوری كه گویی مرگ شخص را دنبال می كند تا او را از دنیا بیرون سازد، آن هم به خاطر آن كه خود شخص، دنیا را می جوید، و وادار به رفتن در پی آخرت نموده است به دلیل این كه لازمه ی طلب آخرت آن است كه دنیا و اهل دنیا در پی كسی می روند كه از دنیا بریده است تا آنجا كه روزی وی از دنیا می سد، و این كاری است پسندیده، و ما در گذشته دلیل اقبال مردم را بر كسی كه از ایشان بریده است بروشنی بیان كردیم.

صفحه 761.